Шөнө дунд утас дугарав...

Ням гаригийн үдээс хойно тэнхмийнхээ хэдэн залуустай хамт Tokyo явлаа. Профессор маань бид хэдийг гэртээ урьсан юм. Хотын төвд элитийн гэмээр хороололд 2 давхар хаустай юм байна. Хамгийн ихээр таалагдсан зүйл нь байшингийн дотоод засал, гадаад орчин нь. Хотын төвд гэхэд нам гүм, эргэн тойрон мод, бут... Шувуу жиргээд л, шарсан махны хорхой хүргэм үнэр хамар цоргиод л... (бидний хэдэн залуус очингуутаа мах шарах даалгавар авсан юм...)
Нутагтаа хариад ойрын ирээдүйд иймэрхүү орчинг бүрдүүлээд, гэр бүлтэйгээ ажин түжин амьдрах их хүслийг бадрааж өгөв.

Орой нь Төрөө, Урнаа 2-ын гэрт зочиллоо, орой үдэш гэлгүй хаалгаа дэлгэн угтдаг найзууддаа баярлав. Охин нь урьд ирж байсаныг бодвол "нүүр хагарч" хамтдаа зөндөө их тоглов. Хүүхэд цаанаа л нэг хөөрхөн юмаа. Хайр булаасан, нэгэн өвөрмөгц ертөнц...
Маргааш нь Tokyo-ьн хамгийн их хөл хөдөлгөөнтэй хэсгээр нь хөлөө эцтэл алхаж, нүдээ баясгаж явлаа...


Орой нь унтахынхаа өмнө үрьдын адил хамтдаа авахуулсан зургаа хараад "Хайрт минь, сайхан амраарай" гэж сэтгэлдээ шивнээд хэвтэв. Гэтэл...

Гэтэл шөнө таагүй зүүднээсээ болоод дөнгөж сэртэл утас нэгэнтээ дугараад буцаад унтарчихав. Дугаар нь нууцлагдсан байсан тул хэн залгасаныг нь мэдээгүй боловч, өөрийн эрхгүй бүсгүй минь залгасан юм болов уу гэсэн бяцхан горьдлого, найдвар, цөхөрөл нойрыг минь хулжаасан юм...

Шөнө дунд залгасан дугаарын цаана хэн байсан бол...?