Шүд өвдөх гээд ч байгаа юм шиг... Янзын золиг юмаа... Заа энэ ч яахав...
Өнгөрсөн хугацаанд юу хийвээ, дүгнээд, нэгтгээд нэг харая...
Юуны өмнө, эсийн өсгөвөрөө хувааж, шинэ өсгөвөр бэлдэж сурсан юм байна. Мөн эсийн тэжээлт орчин бэлдэж сурлаа, уусмалын хэмжээгээ тохируулж "бараг" сурлаа... Нээрээ үндсэн уусмалаа бэлдэхдээ маш сайн анхаарч байхгүй бол "балрах" юм шиг байна шүү...
Дараа сард ЭМШУИС-аас 9 оюутан, 1 багш ирнэ гэж байгаа, хэдэн оюутнууддаа энэ Япончууд хэрхэн сурч, хэрхэн ажилладагыг сайн харуулаад, мэдрүүлээд буцаавал хэн хэндээ хэрэгтэй л байх болов уу...
Гэрээс холгүй нэгэн цэцэрлэгт хүрээлэн байдагийг олж мэдлээ. Дэргэдээ голтой, ойтой, толгодтой, саравчтай, тоглоомтой, хамгийн гол нь маш том талбайтай. Үдэш сэрүү буусан үеэр хайртыгаа дагуулаад алхаж байхад таарсан, үнэхээр сайхан газар байналээ. Заавал үдэш гэлтгүй, майхнаа үүрч очоод буудаллаад, махаа шараад, хүйтэн пивоо уугаад, хоноод, өнжөөд явсан ч болохоор юм шиг санагдсан. Гол нь хоноглохоор бол зөвшөөрлөө авах хэрэгтэй байх. Дараа жилээс хайрттайгаа хамт, "хүүхдүүдээ" дагуулаад алхах заяа байна уу, гүй юу...?
Заа даа, маш товчхон дурдахад ийм л байсан юм шив дээ. Огт юм хийгээгүй хүний дэргэд бол ч овоо л ахицтай байгаа юм шиг байна. Одоо буцаад туршилтаа эхлэе дээ...
(S-д: ...Би чамдаа хайртай гэж шивнэх чинийхээ үгээр сэтгэлээ тайтгаруулаад, УРАГШАА...)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment