Нутгийн хүч

Хоолой бага зэрэг өвдмөөр аядаж, бие хэсэгтээ чилээрхэв. Өдөр нь ажилдаа яваад орой нь маш их тамирдсанаа мэдэрсээр гэртээ орж ирсэн хов хоосон, ханхайсан 2 өрөө минь угтав. Хүн гээч энэ амьд бодгал өчүүхэн зүйлд "мяарах" юмдаа. Хаалгаа онгойлгон гэртээ орж ирэхэд хов хоосон хүйтэн гэр угтах тийм ч таатай биш байдаг юм байна. Энэ л үед хүн хүнээр дутдаг хорвоогийн үнэн төрхийг бага зэрэг ч гэсэн ухаарах аж.

Гэр бүл... халуун дулаан, дотно, аз жаргалтай гэр бүлийн орчин... "мангар" пацаан байх үеэсээ ийм л орчинд өсөж, хүмүүжсэн би яг л тийм орчиндоо амьдралын гэрэл гэгээ, өөрийн хүч чадлыг олж авдаг гэдгээ бүрэн мэдэрч байна. Хэдийгээр амьдралд гэрэлтэй, сүүдэртэй янзан бүрийн учирал тохиолдох боловч алдсан эрч хүчээ өөрийн, зөвхөн өөрийн ГЭР БҮЛЭЭСЭЭ эргүүлэн олж авдаг бизээ...

Бодолдоо ээрэгдэж байтал хайрт минь утасдав. Яг л миний таамаглаж байсан шиг гомдсон, тунирхсан бас бага зэрэг уурласан өнгө хоолойд нь мэдрэгдэж байлаа. Утсаар ярьж байхдаа, хэрэв энэ мөчид дэргэд минь байсан бол яах байсан бол гэсэн бодол өөрийн эрхгүй толгойд орж ирлээ... Яагаад ч юм мэдэхгүй, заримдаа хайрт бүсгүй маань намайг хэзээ ч өвдөхгүй юм шиг, хэзээ ч шаналахгүй юм шиг бодож явдаг мэт санагддаг юм. Нэгэн бодлын урьд нь би тийм байдал огт харуулж байгаагүй болохоор тэгдэг байж болох.
Заа энэ дэмий бодол яах вэ...

Халуураад хэвтэж байхдаа иймэрхүү энэ мэт есөн шидийн зүйл бодож хэвтсээр уусан эмэндээ нам.... Маргааш өглөө нь бие сайжирсан нь илт, гэвч нэг л юм дутагдаад байгааг тамирдсан бие мин хэлээд байлаа. Хөргөгчөө онгойлгоод хартал нутгаасаа гарахдаа авчирсан борц харагдав. Энэ, энэ л надад дутагдаад байгаа зүйл гэж дотор хүн маань шивнэлээ...

1 цагийн дараа би усанд норсон хулгана мэт хамаг биейин хөлс урсаад, ядаргаа арилж, тамир тэнхээ нэмэгдсэн, нэг, хоёр үгээр хэлбэл ЭРЧ ХҮЧЭЭР ДҮҮРЭН болсоноо бие сэтгэлээрээ мэдэрч суулаа. Энд ирсэнээсээ хойш тахиа, үхэр, хонь, загасны янзан бүрийн мах идэж байгаа боловч энэ хэсэгхэн борцтой харьцуулалтгүй байв.

Аяа, нутгийн хүч гэж ийм л байдаг болов уу...